ben kimim?

ya benim kimklik sorunum var yada gercekten ben bir kac kisilige sahibim (:

bazen düsünmeden edemiyorum ben neyim yahu? veya bir form doldururken meslek yerine ne yazsam?

söyle bi siralayim bakalim:

herseyden önce ben anneyim: sabah 8 de prensi uyanmadan kahvaltisini hazirlayan, uyanmasini dört gözle bekleyen ama yinede aman uyanmasin diye öksürmekten bile sakinan bir anneyim.
enes ateslendigi zaman onun derecesi 38° gösteriyorsa o derece bende 50°´dir herhalde. gecelerce uyumayan uyuyamayan anneyim.
birde astim belasi vardi basimizda iste o geceleri hatirlamak bile istemiyorum. Doktorumuz bana geceleri cocugunuzun nefesini kontrol edin tikanabilir dedigi andan itibaren gözümü kirpmadim bile. sadece esim isten geldikten sonra bir kac saat uyuyabildim. neyse uzatmayalim annelik ilk kimlik.

belki dört dörtlük olmayabilirim ama iyi bir Hayat-arkadasi (e$) olduguma inaniyorum. henüz 3 senelik evliligimize ragmen daha ilk gün oldugu gibi esine A$ik bir kadinim ben. O´nun gelmesini bekliyorum her aksam. Sürekli sevdigi seylerle ona kücük süprizler yapmaya bayilan bir sevgiliyim. Onu kiskanmayi, sevmeyi, beklemeyi, simartmayi, sevmeyi, onunla yasamayi seven bir Hayat arkadasiyim ben.

Evliligi dogumu egitime engel görmedigim icin ücüncü kimlik olarak Üniverste ögrencisiyim ben. Her gece sabahlara kadar ders calisan, kitap okuyan. saat 8´de enesi krese birakip kostura kostura derse katilan, campüste bambaska bir dünya ait olan bir ögrenciyim ben. Hala kopya cekme planlari yapan ve uygulayan. Prof.larla kafa tutan, tartisan ve her konuda mutlaka söyleyecek birseyi olan bir ögrenciyim ben.

Dersten ciktiktan sonra enesi almadan önce eve ugrayan ve ev-hanimligi görevini yerine getiren bir ev hanimiyim ben. Ev hanimlarinin neler yaptigindan bahsetmeme gerek yok herhalde (: camasir-bulasik-ütü-temizlik-yemek vs. vs.

Enesi alip anneme birakip veee dogru Egitim merkezine gidip almancasi yetersiz olan cocuklara ek ders veren kütüphane kurabilmek icin kitap toplayan bir ögretmenim ben ayni zamanda (: 
iste bunu yapmayida cok seviyorum. Hic tanimadiklari, dilini dahi bilmedikleri bambaska bir kültürün icine öylesine atilan cocuklari bu ülkeye/diline/kültürüne adapte etmek icin ugrasiyorum. Örnegin Almanca egitimi, ev ödevlerinde yardim ve dersten bunalan ama anne-baba calistigi icin cocuguna zaman ayiramayan velilerin cocuklari ile de ilgileniyorum. oyunlar oynuyoruz, kitap okuyoruz, sohbet ediyoruz (:
Birde cocuklarin büfeden aldigi seyleri benimle paylasmak istemeleri yokmu beni bitiriyor. örnegin: aldigi bir cikolatayi bana dogru uzatip: "sizde isirmak istermisiniz henüz isirmadim bile" diyen o masum kalbin di$arda di$lanip horlanmasini istemedigim icin oradayim ben (:

Cok iyi olmasamda iyi bir evlat oldugumu düsünüyorum (: iyi bir abla ve iyi bir dost´um ben.

ben neymisim yahu (: 

aslinda ben kalbinde herseye/herkese yer olan bir INSANIM ve insan olmayi basardigima inaniyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder