dogum

öncelikle dogum macerami anlatmadan sunu belirtmeliyimki, dogum öncesi nekadar seminer, jimnastik vs. ne varsa hepsine esim ile beraber gittik. ne nefes teknikleri, masaj teknikleri ögrendik ama malesef ilk sancida bütün bildiklerim beynimden toz olup gitti.


neyse

hastaneye gittigimizde 01.05.2009 saat 10 gibi ilk kontrol ve hastaneye alinma islemlerinden sonra beni, ayni benim gibi dogumu bekleyen 3 bayaninda bulundugu odaya yatirdilar. ben hâla olayin ciddiyetinin farkinda degilimya esimle normal sohbet ediyoruz falan. cünkü hic sancidan eser yok. saatler ilerledikce yanimdaki bayanlardan birtanesi aniden istifar etmeye basladi ve ciglik cigliga onu odadan dogumhaneye götürdüler. o an benimde böyle bir sona dogru hizlica ilerledigimi fark ettim.

icime fena bi korku düstü. acaba keske normal ve PDA ile dogum (PDA nedir?) istemesemiydim diye düsünmedende edemedim. o siralar diger kadinlarda sirayla ciglik cigliga dogumhanenin yolunu tuttular. neyse bi kac saat sonra hatta birisi bebegi ile geri döndü bende daha tik yok.


hemsireler sürekli gelip bi kontrol ediyorlar ama bende ne sanci var nede rahim acilmasi. ama suyum geldigi icin aslinda dogum sürecinin baslamasi gerekiyormus. saat 21.00 civarinda bana sünni-sanci vermeye karar verdiler. ve benim icin karanlik gece basladi.

sünni sancilar baslamaya baslayinca sancinin ne oldugunu o an anlamistim. tabii ben seminerlere vs. gittimya esimle beraber onlari uygulamaya calisiyoruz. nefes taktikleri masajlar falan. benim sncilar iyice fazlasinca ve artik bagirmalarim yanimdaki yeni dogum yapmis bayanlarida rahatsiz edince esimle beni ayri odaya aldilar.

saat 00.00 gibi doktorlar tekrar kontrole geldiler ama hala rahim acilmasi gerceklesmemis ve tekrar sunni sanci. bu kez iyice artik sancilardan agrilardan dolayi olsa gerek bütün sinirmi esimden cikarmaya basladim.

canim benim yaa yanima geliyor elimi tutmaya calisiyor ben "dokunmaaa dokunmaa bana" diye yanimdan kovuyorum. sonra bende uzaklasiyor odanin diger tarafina oturuyor bukezde: "ne diye orada yabanci gibi oturuyorsun ben burda ikimizin cocugunun sancisini cekiyorum masaj yap bana" (: benden daha cok helak olmustu zavallaim.

neyse gece daha bitmedi bi kac kontrolden sonra beni rahatlatacagini düsündükleri icin olsa gerek beni havuza götürdüler. ama gercekten ikinci cocugu suda dogum yöntemini uygulamaya karar verdim. ilik su, mumlar güzel kokular gercekten insani rahatlatiyormus. ben ve esim sabah 5 e kadar o havuzda dinlendik. ben dinlendim ama esim neredeyse havuzun icinde uyuyacakti. sanci geldiginde beraber nefes alip veriyorduk.

sonra bi kontrol daha yapildi ve havuzun (ilik suyun) ise yaradigini gördük cünkü rahim acilmisti dogum icin hersey hazirdi.
dogumhaneye giderken sunni sancinin etkisi gectigi icin artik gercek sancilari hissetmeye baslamistim ne yalan söyleyeim ben daha hayatimda öyle agrilar yasamamistim gerci 3-4 sancidan sonra PDA gerceklesti. hicte öyle korkun bisey degilmis bu PDA.

sonra hemsireler dogumda kimin yanimda olacagini sordu. bende esime baktim eger isterse esim gelebilir dedim. hepsi cok sasirmisti (:
esimde önceden söylemisti gelmek isteidigni ve kabul etti.

aslinda söyle bi düsününce dogumun kendi pek okadar zor degildi. tabi ben PDA sayesinde sancilari hissetmedim sadece dogumun keyfini cikardim diyebilirim.

benden cok esim cok heyecanliydi. ENESimizin ilk saclari göründügünde bana dogru gelip hayatim gördüm oglumuzun saclarini gördüm dokundum ona diye aglamaya baslamisti. dogumhaneye girdikten 6 saat sonra.

saat 12.12 de ENESimiz dünyaya geldi. hemsireler göbek bagini kesmesi icin esime makasi uzattilar ve o da hic tereddüt etmeden göbek bagimizi esim kesti. sonradan sordugumda cok acayip bi duygu oldugunu söyledi. cünkü o kordonu kestikten sonra artik enes bir bireydi artik bana bagli degildi artik o da vardi hayatimizda.

ve böylece ENESimize kavustuk cok sükür. rabbim bütün olmayanlarada bu duygulari yasatsin insallah.

2 yorum:

  1. Allahtan blogger ı tanıyorum yoksa Almanca falan zor olurdu :) Bu doğum hikayelerini kim anlatsa gözlerim doluyor. Şimdi okuyunca da öyle hissettim. Özellikle eşinizin durumu beni duygulandırdı. Doğumun bir parçası olup kordonu kesmesi çok güzel birşey olsa gerek. Benim iki doğumum da sezaryen oldu. İkincisinde eşimde yanımdaydı onun elimi tutması başımı okşaması o kadar iyi gelmişti ki. Doğumla ilgili birşey hissedemesem de onu yanımda görmek yeterdi.

    YanıtlaSil
  2. öncelikle hikayemize zaman ayirip duygularimizi paylastiginiz icin cok tesekkürler.

    evet banada esimin yanimda olmasi her saniyeye sahit olmasi cok iyi geldi. (artik o´da askerlik yerine dogum macerasini anlatiyor)

    nedense malesef ülkemizde pek yaygin olmadigindandir babalarin dogumhaneye girmesi aslinda biraz tepki´de aldim.
    ama olsun bizim icin cok güzel bir dogum-macerasi oldu (:

    YanıtlaSil